Moj otac Mihailo Babović. 1967.
Ovo je jedna od mojih najstarijih fotografija, snimljenih na filmu 1967.g. Na slici je moj otac Mihailo Babović, moj tvorac. Od njega potiče i počinje da kreće moja sudbina i ja počinjem da igram ulogu koja mi je data u životu.
Živeli smo u malom stanu u Šumatovačkoj broj 39 u Beogradu, na granici između Čubure i Neimara. Tata je preko zime koristio malu kuhinju kao svoj atelje. Leti bi slikao u dvorištu iza zgrade.
Na ovoj fotografiji koju sam snimio tatinim fotoaparatom, on istovremeno slika, tj. dovršava, dve slike. Jedna je ruski Univerzitet Lomonosov, a druga je crkva Svetog Klimenta u Ohridu. Obe slike je slkao u više varijanti i poklanjao rođacima i prijateljima.
Ova fotografija me podseća ne samo na oca, već i na našu staru kuhinju, koja me je odhranila. Tu su stari kredenac, posuđe, metalne kutije za brašno, šećer i kafu, na kojima je lik kuvara.
Moj otac bio je oficir u penziji, živeo je 72 godine, sahranjen je na goblju Lešće. Na ovoj slici on ima 43 godine, a ja sam tada imao 13 godina.
Ovu fotografiju, koju mogu slobodno nazvati i najdražom, sam izabrao da bude prva po redu u elektronskoj knjizi fotografija pod nazivom "U režiji života" 2014. godine.